بگذار بگویم...

بگذار بگویم که سالهاست من مرده ام سالهاست که فقط در

 بین زنده گان نام زنده را با خود یدک می کشم.

 بگذار بی پرده بگویم سالهاست غروب کرده ام بگذار نهفته ای از

درونم را برایت آشکارسازم.

 بگذار بگویم مردمان عجیب این شهرغریب سالهاست عشق را

 به آتش کشیده اند.

 سالهاست که محبت رابه اسارت گرفته ا ند وصداقت را درآتش

 افکنده اند .

 بگذار بگویم که این نامردان آرزو را زنده بگور کرده وا مید را خفته

 و به خاک سپرده اند.

 "آه" از چه بگویم. دلم در حسرت ا مید فردا می تپد. بغضم در

 حسرت یک فریاد بلند به سر می برد .

 ای کاش می شد فریاد کرد غم درون را .

 کاش می شد با صدای بلند عشق را رسوا کرد .

 ای کاش می شد به همه گفت : بد بختی را ...

 ا ما نه بگذار مردم در این اندیشه با شند که من

 خوشبختم حداقل ظاهرم این را نشان می دهد

                                                   بگذار بگویم...

                                                                                    بگذار...