همین الان بیایید بی آنکه به هیچ بیندیشیم، به هیچ،
حتی به اینکه وجود داریم، گونه هامان را به شیشه سرد بفشاریم
تا بارش باران را تماشا کنیم، نانی را تکه کنیم، به قطعه ای موسیقی گوش کنیم،
یا زیر باران خندان قدم بزنیم...
دراین لحظه کسانی هستند که از انجام چنین کارهای ساده ای محرومند.
چرا که بیمارند!
چراکه در زندانند!
یاآن قدر فقیرند که نان برایشان ثروتی محسوب می شود...
پس قدر بدانیم...!
خیلی زیبا بود ...
زندگی یعنی لذت بردن ار داشته ها نه حسرت نداشته ها ....
موفق و شاد باشی دوست من :)
شما لطف دارین...دقیقا...شما هم همچنین...ممنون که سر زدین...
من قدر هم سنو سالامو میدونم