هیچ حواسمون هست؟
هیچ دقت کردین ما آدما چقدر راحت همیدیگرو فراموش می کنیم و همیشه برای این غفلت و یا عدم حضور خودمون دلیل های قانع کننده ای می آریم که گاهی خودمون هم باورمون می شه حقیقیه!
البته منکر مشکلات و گرفتاری های زندگی پیچیده امروز نمی شم...
می دونم خوب می دونین که منظورم چیه!
ولی از این حرفا بگذریم نکنه یه وقت تو روزهای سرد زمستون پرنده ها رو هم مثل آدما فراموش کنیم!
هیچ حواسمون هست؟!
یک سوال...شماره 2
آدم بزرگ ها وقتی با بچه ها حرف می زنند، لحنشان را عوض می کنند.
ابهام و راز را از سخنانشان حذف می کنند.درباره گرگ، رعدو برق، دیو و فرشته
حرف می زنند،
امابقیه چیزها را مسکوت می گذارند: علایق، دروغ ها، خستگی و هزاران ناگفته دیگر...!
چرا؟!