اولین برف در آسمان برفراز زمین سرد بال گسترد. سبک سر و زودرس.  

نماند. آرام رفت. 

برف یک کودک است. برف خارج از محدوده زمان ما را مفتون می سازد.  

همه ما در برابر برف کودکی بیش نیستیم. برف کودکی است در لباس سفید.  

دختربچه ای یک ساله. دختر بچه ای که اولین قدم هایش را بر زمین می گذارد. 

پدیدار می شود و ناپدید می گردد. سال بعد دوباره پدیدار می شود. 

همیشه در همان سن می ماند. پیرو گذر زمان نیست و پیر نمی شود. 

همیشه به همان زیبایی و طراوت...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد