آمد اما...

آمد اما بی صدا خندید و رفت

 لحظه ای در کلبه ام تابید و رفت

 آمد ازخاک زمین اما چه زود

 دامن از خاک زمین برچید و رفت

 دیده از چشمان من پنهان نمود

 از نگاهم رازها فهمید و رفت

 گفتم اینجا روزنی ازعشق نیست

 پیکرش از حرف من لرزید و رفت

 گفتم از چشمت بیفشان قطره ای

 ناگهان چون چشمه ای جوشید و رفت

 گفتمش من را مبر از خاطرت

 خاطراتش را به من بخشید ورفت